🐟 Loyaliteit: Belemmering voor ‘Brutal Honesty’?

Veel organisaties profileren zich als transparant en eerlijk, maar zoeken in hun leiderschap juist naar loyale executives die zich diplomatiek en politiek correct opstellen. Ze verwachten dat leiders zich langdurig aan de organisatie verbinden en communicatie afstemmen op verschillende culturele en politieke belangen. Dit staat haaks op de kernwaarden van transparantie en eerlijkheid en vormt ook een uitdaging voor HR-directeuren.

Hoe kun je echt transparant zijn als loyaliteit inhoudt dat medewerkers zichzelf moeten inhouden? Dit creëert een cultuur van stilte, waarin schijnbaar alles goed lijkt, maar belangrijke onderwerpen onbesproken blijven. De ‘roze olifant’ groeit, terwijl de kloof tussen merkbelofte en organisatiecultuur steeds groter wordt.

Echte transparantie vraagt om moed en open gesprekken, ook als dat ongemakkelijk is. Organisaties die eerlijkheid claimen, moeten zich afvragen waarom ze leiders selecteren op loyaliteit in plaats van op ‘brutal honesty’. Alleen door te kiezen voor mensen die de waarheid durven spreken, kan een organisatie een cultuur bouwen waarin echte samenwerking en vooruitgang mogelijk zijn.