Macho of moedig?

Macho-leiders. Je kent ze wel.

Luid. Zeker van zichzelf.

Groot ego, klein luistervermogen.

Poetin. Trump. Musk.

Of gewoon je eigen opportunistische oprichter met een mening.

Ze zeggen: “Ik weet hoe het moet.”

Ze bedoelen: “Ik ben de baas.”

Ze geloven in hun gevoel.

Behalve als het fout gaat. Dan lag het aan jou.

En weet je wat gek is?

We zijn ze zat.

Maar we halen ze nog steeds binnen.

Want: “Hij straalt kracht uit.”

Nee. Hij straalt macht en controle uit.

Verwar het niet.

Macho is niet directief.

Macho is: ik bepaal.

Directief is: ik geef richting. En sturing.

Zit er bovenop;  niet om de baas te spelen,

maar om de kwaliteit omhoog te trekken.

en de ambitie te realiseren.

Macho draait om macht.

Om eigen gewin.

Met een hofhouding van loyalisten die ja knikken 

Iedereen roept om sterke leiders.

Maar zodra iemand écht richting geeft, hoor je het al:

 “Oeh, beetje macho hè?”

Nee. Een béétje sturing is geen borstklopperij.

Misschien moeten we gewoon weer leren

het verschil te zien tussen dominantie en haantjesgedrag.

Dominantie geeft richting, sturing en scherpte.

Macho’s zoeken applaus.

En een spiegel?

Die hebben ze thuis wel… maar alleen om zichzelf in te bewonderen.